Sedacja – Analgosedacja 

Sedacja dożylna (analgosedacja) to działania mające na celu uspokojenie pacjenta oraz obniżenie poziomu jego lęku podczas zabiegu stomatologicznego. Przeprowadzana przez lekarza anestezjologa i lekarza dentystę. Może być uzupełniona znieczuleniem miejscowym w razie potrzeby. Polega na dożylnym podawaniu leków o działaniu przeciwbólowym i uspokajającym z ciągłym monitorowaniem parametrów pacjenta.  Analgosedacja pozwala utrzymywać pacjenta w ograniczonym stanie świadomości, bez konieczności stosowania znieczulenia ogólnego, co zwiększa bezpieczeństwo tej metody.

Sedacja jest postępowaniem zapewniającym pacjentowi całkowity brak bólu, stresu i lęku oraz niepamięć wsteczną (czyli pacjent nie pamięta zabiegu).

Wskazaniem do sedacji dożylnej są:

• lęk przed zabiegiem dentystycznym
• długie zabiegi chirurgiczne
• silny odruch wymiotny
• nadpobudliwość nerwowa

Przeciwwskazania do sedacji

Ścisłym przeciwwskazaniem jest nieprzestrzeganie nakazu bycia na czczo, oraz 

• ciąża
• niewyrównana cukrzyca
• niewydolność nerek i wątroby
• nadczynność tarczycy
• zażywanie substancji psychoaktywnych
• zaawansowane choroby układu oddechowego, jak astma, rozedma płuc, rozstrzenie oskrzeli

W każdej sytuacji względnego przeciwwskazania, sedacja jest możliwa, ale wymaga szczególnego przygotowania według zaleceń lekarza anestezjologa.

Przygotowanie do sedacji dożylnej

W celu przygotowania do zabiegu przeprowadzanego w sedacji  pacjent musi bezwzględnie pozostać na czczo, tzn. sześć godzin bez posiłku i cztery godziny bez przyjmowania płynów. Powinien być też w dobrym stanie ogólnym i bez infekcji (kaszel, katar, gorączka). Jeżeli leczy się na choroby przewlekłe, wymagane jest dostarczenie zgody na zabieg od lekarza prowadzącego oraz kart informacyjnych z przebiegu leczenia.

Przebieg sedacji dożylnej

Sedację przeprowadza lekarz anestezjolog  podając pacjentowi leki drogą dożylną. Z reguły dąży się do podawania krótko działających leków, tak aby pacjent niedługo po zabiegu mógł samodzielnie funkcjonować.

W trakcie sedacji, pomimo zastosowania leków działających na centralny układ nerwowy, pacjent pozostaje cały czas przytomny i jest w kontakcie słownym z lekarzem. Znajduje się w stanie głębokiego uspokojenia, często połączonego z płytkim snem. Jego ruchy są spowolniałe i nie odczuwa strachu ani lęku.

Po zabiegu wykonanym w sedacji dożylnej pacjent może wrócić do domu, ale wymagana jest obecność osoby towarzyszącej. Nie powinien sam prowadzić pojazdów mechanicznych, obsługiwać maszyn i urządzeń mechanicznych. Nie może także podejmować żadnych ważnych życiowo decyzji.